In de periode tussen twee carnavals valt de PR|CIE uiteen. Zoals de Belgen de taalgrens hebben, kent de PR|CIE de biljartgrens. De Jozeve Watjes staan dan lijnrecht tegenover St. JoLeMa & Co. Zo ook deze woensdag, 6 juni 2012, met een nipte overwinning: 76-42 voor de Jozeve Watjes.
Nadat eerst serieus vergaderd was over de samenstelling van Kommer & Kwijl 2013 (Waarover binnenkort meer op deze site) werd het tijd om Het Groene Laken te bezoedelen. Maar twee Jozeve Watjes waren aanwezig: Leon van Osch en Cees van den Broek. Niet de minsten. Of hier sprake was van een tactische zet, koele calculatie of dom toeval zal wel altijd een mysterie blijven. St. Jolema & Co was wél compleet. Zo compleet zelfs dat Jo zijn positie beschikbaar stelde aan Co, ook nog eens een begaafd tafeltennisser. Dit getuigde niet alleen van scherp inzicht, maar ook van de nodige zelfkennis.
Na de oorwassing in het laatste treffen (staat nog op ieders netvlies) hebben de Jozeve Watjes hun bakens verzet. Niet alleen hadden zij deze ochtend hun bivak al opgeslagen bij biljartpaleis Stationzicht, waar zij een proteïnerijke sportmaaltijd nuttigden. Ook waren de heren tot op het spreekwoordelijke bot gemotiveerd. Toen St. JoLeMa & Co bijna een half etmaal later niets vermoedend het vergaderlokaal binnenstapte waren de Jozeve Watjes er al helemaal klaar voor. Warm en tintelend van de adrenaline.
Het moet gezegd: winnen met 76-42 is winnen met glans. Eclatant is een mooi woord, maar dekt de lading van deze overwinning niet. Daarvoor ging er te veel mis aan St. JoLeMa & Co-zijde. Niets ten nadele van de Jozeve Watjes, maar met iets meer geluk had het heel anders kunnen lopen.
Niettemin: een terechte overwinning en een prima prestatie voor een team dat zich, eerlijk is eerlijk, terug heeft gevochten uit een diep dal. Dat verdient respect. Diep respect.
Cor Bruggenwirth: "Biljarten is tijdverdrijf"
